Weblog van: Tessa Koop

Ga je mee verdwalen?

Toegevoegd op 03-03-2011 om 10:17

Innerlijke rust, daar verlangde ik deze week zo naar.

Misschien omdat ik een heftige week achter de rug had en ik volledig was uitgeteld. De uitputting dat is geloof ik één van de zwaarste dingen van het bewustwordingsproces. Ik moet nog zo wennen aan leven en denken en reageren vanuit de nieuwe realiteit. Ik schiet nog zo vaak in oude stukken en angsten. Controle willen hebben, mijn God dat is wel één van de pittigste. Gelukkig wordt het steeds makkelijker om te schakelen. Mijn ego is namelijk moe van het gevecht. Ik heb gekozen voor de weg van het Hart. Dat staat voor mijn ego synoniem voor verdwalen. Terwijl mijn hart zegt: ‘Volg mij. Ik weet de weg!’

 Als mijn ego om zich heen begint te slaan en voor zijn gevoel terrein verliest, voel ik dat vooral in mijn zonnevlecht. Bij mij resulteert dat altijd in diep zuchten. Zo ook vrijdagochtend. Ik was vroeg wakker en voelde mij onrustig. Zucht. 

Ik vind het altijd heerlijk om vroeg uit bed te gaan. Dan is het in huis zo lekker stil, word ik niet gestoord en kan ik het beste met mijn ‘club’ praten. Of je kunt het ook ‘daarboven’ noemen of mijn Hoger Zelf. In principe kan ik overal en altijd met ze praten, maar het liefst doe ik dat achter mijn computer. Dan heb ik hun wijze woorden ook nog eens zwart op wit staan en kan ik het later nog eens teruglezen.

 Meestal begin ik met het luchten van mijn hart en dan komen zij door in mijn hoofd. Laatst vroeg iemand mij hoe dat nu in zijn werk gaat: telepathisch praten met daarboven. Hoewel het klinkt als een dooddoener (tenminste dat vond ik vroeger altijd) is het heel simpel. Het vereist alleen dat je leert te luisteren naar die liefdevolle stem in je hoofd en dat je je hart openstelt.

Lees verder op www.youniverseismagic.com

This is my life.

Toegevoegd op 23-02-2011 om 14:23

'Je hoeft alleen maar te Zijn,' hoorde ik 'iemand' onlangs een paar keer in mijn oor fluisteren, vlak voordat ik wakker werd.

Vroeger had ik hier niets mee gekund, nu snap ik het. Als je echt jezelf bent en dicht bij je gevoel blijft, dan ontvouwt zich vanzelf wat je moet doen om te zijn wie je bent. Was het ook maar zo eenvoudig =)

Afgelopen week had voor mij een paar uitdagingen in petto, waardoor ik eerder was geneigd vooral te ‘doen’. In paniek te schieten bijvoorbeeld, me te laten meeslepen door boosheid en verdriet, me afgewezen te voelen en mezelf te verdedigen. Maar… dat heb ik niet gedaan. Ik ben dicht bij mezelf gebleven en zo mooi: het werkt. Het sterkt me juist enorm in het zijn van wie ik ben, maar bovenal in het accepteren van mezelf. 

'Pleasen'
Willen we diep in ons hart niet allemaal aardig gevonden worden? Gewaardeerd worden om wie we zijn? Ik denk dat veel mensen een programma hebben draaien op ‘angst om afgewezen te worden’. Van jongs af aan ben ik geneigd om te ‘pleasen’: mezelf te verontschuldigen, te verdedigen, mijn verantwoordelijkheid af te leggen, aardig gevonden te worden. Maar juist deze houding, waarbij het in feite neerkomt op het niet accepteren van mezelf, zorgt voor disharmonie met mezelf en dus ook met mijn omgeving. Deze week heb ik mijn portie dubbel en dwars gehad en sinds vanmorgen kan ik zeggen: ik ben er doorheen. Met vlag en wimpel. Wat een verademing.

Lees verder op www.youniverseismagic.com 

'Heaven is in the depths of patience'

Toegevoegd op 14-02-2011 om 21:26

De woorden van de engel (zie vorige column) heb ik er afgelopen week nog een paar keer ijverig op nageslagen.

‘Maak je geen enkele zorgen, want er wordt voor jou gezorgd. Blijf rustig en kalm en open je armen om te ontvangen en te delen.’ ‘Oh ja…’ mompel ik dan in mezelf. ‘Ik hoef me geen zorgen te maken.’ Dat wil echter niet zeggen dat ik het dan ook niet doe. En alsof de engel een vooruitziende blik had (wat ongetwijfeld zo was) had hij aan het einde van de boodschap nogmaals gezegd: ‘Bewaar je rust. Ook al zie jij het niet meteen… het komt.’

Pfff. Dit weekend namen de kleingeestige tirannen in mijn hoofd weer even de overhand. Zaterdag reed ik voor een paar laatste boodschapjes naar het winkelcentrum bij mij in de buurt. In de auto heb ik het universum - en alles wat daarin huist - even ferm toegesproken:

‘Jongens, allemaal leuk en aardig maar ik heb nu een wonder nodig. Ik heb veel voor jullie over, maar dit kan zo niet langer. Ik ben het zat. Ik loop maar te billenknijpen met dat geld. Het universum is toch overvloed? Het universum is toch magisch? Dat wat ik vraag is toch maar een héél klein ietsepietsie op het totaal? Lijkt mij peanuts in jullie ogen. Kom op dan!’

Lees verder op www.youniverseismagic.com

Alles is mogelijk nu niets zeker is

Toegevoegd op 09-02-2011 om 20:06

Soms lijkt het net of ik op een moderne mysterieschool zit, alleen zit ik dan niet in een tempel maar is mijn alledaagse omgeving mijn spirituele leerschool.

En Wiljo Dirkx is aangesteld als mijn ‘leraar’. Als je eenmaal ja zegt tegen bewustzijnsgroei en geestelijke vernieuwing, maak dan je borst maar nat. Het is net of je op een supersnelweg belandt, waarbij je onderweg wordt verrast met allerlei inwijdingsproeven om de geest sterker te maken en het ego ondergeschikt te maken aan de wil van daarboven. Dat is geen kleinigheid en net als je denkt: ‘Hè lekker even rust,’ dan hoppa! daar ga je weer. Je wordt klaargestoomd en niet jij (je ego) maar zij (je ziel en daarboven) bepalen wanneer het tijd is voor iets nieuws. 

Andere verpakking
Er zijn heel wat ‘gevechten’ met mezelf de revue gepasseerd de laatste paar jaar. Het loslaten van controle, het beheersen van mijn angsten, het opruimen van negatieve overtuigingen, het dragen van verantwoordelijkheid, het vergeven van mensen en mezelf, het accepteren van ‘dat wat is’, loskomen van oordelen, vertrouwen op mijn gevoel, vertrouwen op mijn ‘club’… Het is niet zo dat je iedere keer wat van je ‘To Do-lijstje’ kunt afvinken. Nee, dezelfde lessen worden steeds in een andere verpakking weer aan je voorgelegd. In het begin raakte ik ontmoedigd en keurde ik mezelf af: ‘Stommerd, dit had je juist onder de knie. Nu doe je het weer ‘fout’.’ Totdat Wiljo tegen me zei: ‘Bewustzijnsgroei voltrekt zich in cycli.’

Loslaten = krijgen
Een paar hardnekkige (steeds opnieuw terugkerende) lesjes voor mij zijn al een tijdje ‘controle loslaten’, het ‘beheersen van mijn angsten’ en ‘meer doen door minder te doen’. Ander puntje van aandacht is mijn onstuitbare honger om meer te ‘zien’, meer te ‘horen’, meer te ‘voelen’ en meer te weten te komen over wat er allemaal in ons universum huist (o.a. sterrenmensen). En ik heb gemerkt: hoe meer ik het wil, hoe minder ik het krijg. Maar ik was ook altijd onzeker dat ik het niet zou kunnen (faalangst). Dus anderen konden in mijn ogen altijd meer ‘zien’ en wisten het altijd ‘beter’ dan ik. Nu merk ik echter dat ik het ook steeds meer ‘krijg’ en dat het heel anders werkt dan ik altijd had gedacht.

‘Iets stoms’
Dus het loslaten van verwachtingen, ja dat is er ook nog eentje. Verwachtingen beperken de uitkomst en dus je ervaring. Als je een verwachting hebt, dan ontzeg je het universum toegang tot de oneindige mogelijkheden dat het heeft om iets voor jou te doen. Dus met verwachtingen beperk je jezelf, maar ook daarboven. Met verwachtingen is het ook zo dat de kans groot is dat je de uitkomst ‘afkeurt’. Je zegt: ‘Dat is niet goed. Dit had ik niet verwacht.’ Dus je zegt in feite tegen het universum dat het niet perfect is. Maar het universum geeft jou precies datgene waar jij om vraagt. Of je je dat nu bewust bent of niet. Voor het universum is energie ‘dat wat is’. Of je er nu voor kiest om het te gebruiken voor ‘iets leuks’ of ‘iets stoms’. Jij kiest.

Lees verder op www.youniverseismagic.com (Zie: Archief)

a Miracle

Toegevoegd op 09-02-2011 om 19:57

Kort gedicht over het wonder dat jij bent

Where there is Love
There is Light

Where there is Light
There is Oneness

Where there is Oneness
There are Miracles 

You are Love,
you are Light,
you are Oneness,
you are… a Miracle!

Bron: www.youniverseismagic.com

Kosmisch meisje staakt hysterisch koffiegebruik

Toegevoegd op 09-02-2011 om 16:20

Na het beluisteren van ‘Rolling in the Deep’, ‘Hometown Glory’ and ‘Chasing Pavements’ van Adele kan ik mijn tranen niet meer bedwingen.

En het nummer ‘It’s A Man’s World’ van Christina Aquilera doet er nog net even het laatste schepje bovenop. Mijn oksels beginnen te klotsen en ik begin te schudden. Ik laat het maar gewoon. Het is blijdschap, het is gemis, het is de uitdaging om nu echt dat lijf te gaan bewonen.

Tranen de vrije loop
Hier te Zijn op deze aardbol, omdat ik daar voorafgaand aan deze incarnatie voor heb gekozen, ik was het alleen even vergeten… Nu beginnen alle puzzelstukjes op hun plek te vallen, het is zo wonderschoon mooi maar ik kan ook even niet anders dan mijn tranen op de vrije loop laten. Het is niet eens meer zo dat ik me afvraag wat andere mensen nu van me denken; het is alles bij elkaar.

Mechanische kosmos
Ik denk dat je het alleen kunt snappen als je er zelf eentje bent: een sterrenmens. Niet van hier. Maar je bent hier wel… als mens. En het is een hele speurtocht om je weg daarin te vinden. Je wordt geboren in de dichte mist die ‘derde dimensie’ heet.
De frequentie waarop heel weinig informatie beschikbaar is, mensen geblinddoekt en met hun handen vastgebonden op hun rug hun weg naar Huis proberen te vinden.

Geland in een matrix die bol staat van beperkende en negatieve overtuigingen en muizen-perspectieven over hoe de wereld in elkaar steekt. Waarin Newtons mechanische kijk op de kosmos nog hoogtij viert, waarin de ‘stof’ – waaruit het universum bestaat – als ‘dingen’ wordt gezien, waarvan het gedrag kan worden gekend en voorspeld. Waar men nog vastzit in Tijd en Ruimte. Waarin de planeten in het heelal nog worden gezien als lichtjaren verwijderd en dus out of reach.

Lees verder op www.youniverseismagic.com (Zie: Archief)

De 'nieuwe realiteit'... geleuter?!

Toegevoegd op 24-03-2009 om 22:01

Ik kan me heel goed voorstellen, dat als jij naar de wereld om je heen kijkt vanuit je verstand, dat die ‘nieuwe realiteit’ geen hapklare brokken voor je zijn.

Ok, ik ben er weer. Ik kan er weer helemaal tegenaan. Jullie hartverwarmende reacties via de email hebben daar zeker mee te maken. Bedankt! Ik schreef dat ik vorige week in een heftig proces heb gezeten en het scheelde maar een haartje of ik had WantToKnow in de wilgen gehangen.

Wat is waarheid?

Het had te maken met mijn twijfel of ik met WTK niet bijdraag aan het verspreiden van desinformatie, het zaaien van angst. Het is nogal niet niks; een website met 2500 pagina’s over grote doofpotaffaires, die onze levens en de wereld ingrijpend beïnvloeden en waar weinig mensen zich bewust van zijn.

Maar ja, dan de grote hamvraag: WAT IS WAARHEID? Weet jij het? Weet ik het? Is het niet een kwestie van perspectief? Door welke bril kijk jij naar jezelf en de wereld? Het inzicht dat ik deze week heb gekregen, is dat je vooral moeten voelen om voor jezelf te bepalen of bepaalde informatie voor jou waar is of niet.

De nieuwe realiteit… geleuter?!

Tussen alle leuke mailtjes van jullie, zat ook een negatief mailtje. Van iemand die zich afvroeg of ik in een psychose was geraakt. Of ik de weg  was kwijtgeraakt door ‘al dat geleuter over de nieuwe realiteit’. Ik kan me heel goed voorstellen, dat als jij naar de wereld om je heen kijkt vanuit je verstand, dat die ‘nieuwe realiteit’ geen hapklare brokken voor je zijn.

Maar steeds meer wetenschappers komen tot het inzicht dat alles energie is, dat alles trilt op een bepaalde frequentie en dat deze trilling stijgt. En wat doet dat met ons? In allerlei heilige geschriften wordt over deze unieke periode in de mensenlijke geschiedenis geschreven. De 21ste eeuw wordt ook wel de eeuw van de ‘innerlijke revolutie’ genoemd. Als mensheid verschuiven we naar een ruimer bewustzijn, dat uitgaat van liefde, eenheid en overvloed.

Op zoek naar JOUW waarheid

Wat mijn gevoel zegt: mensen die alles puur vanuit hun verstand beredeneren en de waarheid buiten zichzelf zoeken, konden het nog wel eens heel zwaar krijgen nu bestaande systemen als kaartenhuizen in elkaar storten. Datgene waar we ons hele fundament op hadden gebouwd, zakt weg. Wat NU? Inderaad: ga op zoek naar JOUW waarheid. Maar die zul je niet aantreffen op websites als WTK, Niburu of Argusoog. Kijk eens met me mee naar deze treffende uitspraak van Helena Blavatsky:

De hele essentie van waarheid kan niet van mond tot oor worden overgebracht. Er is ook geen pen die haar kan beschrijven, zelfs niet die van de engel die onze daden optekent, tenzij de mens het antwoord vindt in het heiligdom van zijn eigen hart, in de diepste diepten van zijn goddelijke intuïtie.     

Ik wens jou heel veel succes met de zoektocht naar jouw waarheid. Mocht je besluiten om die van binnenuit te gaan ervaren, dan kon er nog wel eens een hele nieuwe wereld voor je open gaan. Die misschien zelfs wel wat weg heeft van een psychose. Zaken die je nooit voor mogelijk had gehouden, kunnen zich ineens aan je openbaren. Maar helaas voor de sceptici onder ons, die uitgaan van de stelling: ‘Zien is geloven’, wordt de nieuwe realiteit pas zichtbaar door: ‘Geloven is zien!’. Probeer het maar eens… 

Hartelijke groet - Tessa Koop

Wat is waarheid?

Toegevoegd op 21-03-2009 om 13:03

Deze week heb ik in een heftig proces gezeten
Aangewakkerd door het artikel ‘Van griepvirus tot super dodelijk wapen. Wie zijn ons liever kwijt dan rijk?‘ en de reacties die ik daarop heb gekregen. Want wat is nu waarheid van alles wat ik heb opgeschreven? Heb ik wel de juiste toon aangeslagen? Draag ik bij aan het verspreiden van desinformatie, waardoor de verwarring onder de mensen alleen maar groter wordt?

Hoe meer angst hoe beter?

Wrijft die ‘machtselite’ niet meesmuilend in zijn handen, zo van: ‘Ha weer een nieuwe website erbij, die lekker speculeert over wat er gaande is in de wereld. Lang leve de desinformatie! Ondertussen houden we de massa lekker in de angst en hebben wij meer macht. Want angst, ha daar gedijen wij goed op. Hoe meer angst, hoe beter!’

Waar ga ik scheef?

Maar ik doe dit toch vanuit zoveel liefde en passie voor de mensheid? Waar ga ik nu scheef? Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik grote groepen mensen wilde bereiken. Daarvoor zou ik desnoods in de belangstelling willen komen. Mezelf als persoon verbinden met de informatie. Mensen luisteren immers vaak liever naar de boodschapper dan de boodschap. En je moest eens weten wat een drive ik heb om de waarheid aan het licht te brengen.

De wereld redden? IK?!

Maar stel dat ik de absolute waarheid ont-dek… zou jij dat dan ook zo vinden? Of is het weer een waarheid temidden van al die waarheden? Ik denk het laatste… Dus waarom zou ik mezelf zo opofferen? Waarom zou ik mezelf publiekelijk onderuit willen laten halen? Neem ik het leed van de wereld misschien te veel op mijn schouders. Wie denk ik wel niet te zijn dat IK de wereld kan redden? Waarom stop ik er niet gewoon mee. Dat hele WTK.

Ik doe dit voor mezelf

Gelukkig heb ik hele lieve mensen om me heen. Mensen die me wijzen op datgene wat ik hier van heb mogen leren. Ja, ‘het plan’ voor de wereld ligt al klaar. Dat kan ik niet veranderen. Inderdaad, we hoeven alleen maar onszelf te ZIJN om het goede te doen. Datgene wat ik momenteel allemaal leer, zegt vooral alles over WIE IK BEN. Ik doe mijn werk voor WTK in de eerste plaats VOOR MEZELF. Het is mijn reis, naar mezelf…

Kiezen wat je wenst te ZIJN

Als we het hebben over de waarheid; wat is WAARHEID? Van al die bergen aan informatie op websites als Niburu.nl, WTK, Argusoog, Grenswetenschap…. Wat is MIJN waarheid? Lieve mensen, wat ik afgelopen week heb geleerd is om te VOELEN. Te voelen wanneer een artikel voor mij iets betekent. Te voelen wanneer ik informatie wil delen. Zonder te oordelen en te zeggen: ‘dat is goed’ of ‘dat is fout’. Het is allemaal een facet van het geheel. We kunnen er allemaal voor kiezen welke realiteit wij wensen te ervaren. Het citaat van Neale Donald Walsh dat mij weer bijzonder heeft geïnspireerd is het volgende. Ik hoop dat jij er ook iets mee kunt:

‘Als je verward en verbijsterd bent en antwoorden van het universum verlangt, moet je proberen dat deel van jezelf uit te schakelen dat wanhopig de dingen wil uitzoeken. Je moet gewoon omschakelen naar dat deel van jezelf dat weet dat het toegang heeft tot elk antwoord. Als je niet langer probeert te beslissen wat je moet doen en begint te kiezen wat je wenst te ZIJN, zul je merken dat dilemma’s als vanzelf verdwijnen en dat oplossingen zich op magische wijze recht voor je ogen aandienen.’

De sleutel naar de waarheid

Ik heb besloten door te gaan met waar ik mee bezig ben, alleen dan net even anders. Net even vanuit een ander perspectief. Dat ik hier ben om zelf op ontdekkingsreis te gaan naar mijn waarheid. En dat ik wil delen welke inzichten ik daarbij krijg. Dat mensen ook met mij hun inzichten mogen delen. Verder wil ik een schakel zijn in een netwerk van mensen dat net als ik gelooft in een wereld die we zelf positief kunnen transformeren. Maar laten we, laat ik beginnen bij mezelf. Volgens mij ligt voor ons allemaal de sleutel naar de waarheid en ultiem geluk in ONSZELF.

Hartelijke groet - Tessa Koop

Kiezen we voor angst of voor liefde?

Toegevoegd op 17-03-2009 om 16:46

Het erkennen van je eigen zwakheden is al de grootste stap richting positieve verandering.

Op mijn website www.wanttoknow.nl staan nu twee artikelen, waar ik veel reacties op krijg. Ik ben benieuwd wat jij ervan vindt.

Ik realiseer me heel goed dat de stukken ‘Waarom we niet bang hoeven zijn’ en ‘Van griepvirus tot super dodelijk wapen. Wie zijn ons liever kwijt dan rijk?‘ elkaar tegen lijken te spreken. Ik snap ook dat je niet vrolijk wordt van een artikel dat bericht over de snode plannen van de machtselite, namelijk de reductie van de wereldbevolking. Maar als je op het punt staat een griepprik te halen of je dochter wilt laten inenten tegen baarmoederhalskanker, dan ben je toch blij dat je kunt KIEZEN.

Want daar gaat het om de komende jaren: kiezen we voor ANGST of kiezen we voor LIEFDE. Iedereen heeft een keuze, alleen is lang niet iedereen zich dat bewust. Ik merk aan de reacties van mensen op beide stukken dat het nogal een lastig vraagstuk is: kiezen voor angst of liefde. Omdat als je jezelf net verdiept in de verborgen krachten achter het wereldtoneel, je wereldbeeld op schokkende wijze verandert.

Maar laat het verdiepen in grote doofpotaffaires een gereedschap voor je zijn. Een tool om uiteindelijk die omslag naar de nieuwe realteit te maken. Een realiteit die uitgaat van eenheid, overvloed en geluk. Dat is uiteindelijk ons doel met WantToKnow. De grootste doofpot is wellicht onze goddelijkheid als mens. Als je eenmaal inzicht hebt in wat er speelt in de wereld, vergeet dan vooral niet NAAR BINNEN TE KIJKEN.

Alles wat jij nodig hebt, zit in jezelf. Wie ben JIJ? Wat zijn jouw DROMEN? Maar kijk ook naar wat jouw VALKUILEN zijn, zodat je weet voor welke uitdagingen je staat. Net zoals het in de wereld belangrijk is om te kijken naar de donkere kanten, zo geldt dat ook voor jezelf. Wees bereid om inzicht te krijgen in je schaduwkanten, zodat je ze kunt transformeren. Het erkennen van je eigen zwakheden is al de grootste stap richting positieve verandering.

Ik wens je veel succes!

Hartelijke groet - Tessa Koop

Het slootje & de oceaan

Toegevoegd op 23-02-2009 om 09:41

Ik laat gewoon alles uit mijn handen vallen en ga dit onnozele stukje maar even schrijven, dat overigens totaal geen prioriteit heeft. Op mijn bureau heerst een chaos van jewelste. Mijn TO DO-lijst lijkt alleen maar langer te worden. Mijn emailbox stroomt vol. Ik ben het overzicht kwijt. Zucht. En nog eens: ZUCHT.

Maar het schijnt dat ik alles teveel wil controleren, beheersen, vasthouden. Te perfect. Te mooi. Te goed. Nu ik op een punt ben aanbeland in mijn leven dat ik me heb besloten over te geven aan 'mijn hogere regie', merk ik dat bepaalde oude overtuigingen en patronen gewoon niet meer werken. Dit is er één van: controle.

Herken je dat? Vast wel! Ik zal toch niet de enige control freak op deze planeet zijn, die zich juist los wil maken van oude systemen waarin je jezelf gevangen voelt. Controle is denken, is verstand, is ego, is ... angst. Loslaten is voelen, is vertrouwen, is overgave maar ook innerlijk weten dat er voor je wordt gezorgd. Altijd.

Kous op de kop

Loslaten is ongetwijfeld één van de moeilijkste dingen om te doen in deze nieuwe tijd van veranderingen. Systemen storten als kaartenhuizen in elkaar en een ieder die zich hier krampachtig tegen probeert te verzetten, krijgt de kous op zijn kop. Toch is je overgeven aan dat wat is, volgens mij het beste wat je kunt doen op het moment dat je merkt dat je de controle kwijt bent. Dan komt het aan op iets dat groter is dan jij, je 'muizen-denk-raampje', je verstand, dat keuzes maakt op basis van het verleden.

Slootje en de oceaan

Een vriend van mij heeft het altijd over het slootje en de grote oceaan. Hij zegt: 'Beeld je in dat je verstand alleen het slootje kan zien, en dat de oceaan symbool staat voor de ziel, het AL, Liefde, Overvloed. Zou je dan niet veel liever op de oceaan willen zitten?' Uhm ja maar zo simpel is het toch niet. Dat als je maar loslaat dat het dan allemaal goed komt. Die vriend: 'Als je radeloos bent en antwoorden verlangt van het universum, schakel dan over naar dat deel van jezelf dat alle antwoorden al weet. En oplossingen zullen zich moeiteloos voor je ogen aandienen." Wauw...

Angst, ik ben er klaar mee

Soms zit ik er lekker in, loopt alles op rolletjes. Lijkt het moeiteloos te gaan. The Flow noemen ze dat. Maar ineens sluipt het erin, als een dief in de nacht: de kramp. Weg flow. Nu komt er ook wel heel veel op mijn weg momenteel (iets wat ik zelf creëer natuurlijk!). 1 november heb ik mijn zekerheid losgelaten in de vorm van geld, en nu is het dus een kwestie van vertrouwen dat alles (overvloed, mensen, situaties, geld) op mijn weg komt. Ik wil namelijk mijn hart volgen. Ja wie niet. Ja maar ik wil het ook echt doen. Ik heb me te lang laten weerhouden door angst, en daar ben ik nu klaar mee.

Het gaat de goede kant op...

Dus dat doe ik nu, loslaten. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen angst meer voel of soms niet geneigd ben alles enorm te willen vasthouden, controleren. Wat ik vooral merk, nu ik de weg van loslaten ben ingeslagen, dat het niet meer werkt: de oude manier van doen op basis van het idee dat ik alles 'onder controle' heb.

Het gaat de goede kant op hoor. Ik ben nu met mijn passie bezig als hoofdredacteur van WantToKnow.nl, ik ben bezig met een boek, ik ga presentaties geven, ik ben bezig om mensen te vinden die voor WantToKnow willen gaan schrijven, ik ontmoet veel inspirerende mensen (waaronder Saskia van Rihis), er liggen allerlei mooie verbindingen klaar met mensen om samen te werken. Bellen, mailen, schrijven, ontmoeten, interviews uitwerken, soms dingen voor je uitschuiven... Vanmorgen zei een vriend van mij: 'Laat het los, datgene wat prioriteit heeft presenteert zich vanzelf wel.'

Ineens heb ik een stukje getikt

Ja, er zit wel wat in. Als ik in the flow zit, en ook dichtbij mijn gevoel dan weet ik intuitief wat ik wel of niet moet doen. The flow zit haast tegen een soort slordigheid en laksheid aan, met net als verschil dat je in actie komt op het moment dat het zo voelt. Ik zet het vaak eerst op mijn TO DO-lijstje. Terwijl ik ook best direct even kan bellen of mailen of een stukje kan tikken. Snap je? Nu ben ik dit stukje aan het tikken. Het geeft me wel een goed gevoel eigenlijk. Straks ga ik eens kijken wat ik nog meer ga doen vandaag.

Misschien dat het toch nog ongemerkt zo een dag wordt, waarin ik heel veel van mijn lijstje ga afwerken. Laat ik eens afstappen van het idee: het moet klaar, die TO DO-lijst moet leeg. Maar het mooie is juist: iedere dag komt er wel weer wat nieuws op mijn weg, dat heet leven. Een TO DO-lijst is nooit leeg, klaar. Dat hoeft ook niet. Pfff. Dat lucht nu al op. Dat geeft al ruimte. En kijk: ineens heb ik een stukje getikt!!