Chennai en Blavatsky

Toegevoegd door Saskia Beugel op 14-01-2008 om 00:00

Altijd als ik in India kom dan ga ik eerst door een soort
transitiefase. Van West naar Oost.. zeg maar. Van herrie (die het
kabaal in mijn hoofd reflecteert) naar rust en waarheid (die mijn rust
reflecteert)..

Ik beland om 2 uur snachts in een 5 star hotel in een Bollywood party
met een Margarita in mijn hand en. Eigenlijk ben ik moe van de vlucht,
wil ik naar bed en voel ik me ook niet echt op mijn gemak maar toch
zit ik daar. Vanuit een loungehoek zit ik te kijken, naast een vrouw
in sari die volgens mij ligt te slapen, naar heftig dansende tieners
-misschien twintigers- En het lukt me niet om echt mee te doen, het
te beleven, ik observeer. Ik voel me een buitenstaander. Wat doe ik
hier eigenlijk..?

Het gaat door mijn hoofd, zouden deze mensen gewoon een Westers leven
willen leiden en ook op de flow van het kapitalisme hun geluk willen
vinden. Realiseren ze zich niet dat hun land zoveel spirituele rijkdom
heeft die ze zoveel meer kan geven dan een Bollywooddansje, alchohol,
dure autos, sex om de sex, drugs etc..

En dan ratelt mijn brain door alsof ik daarover kan oordelen. Ieder
zijn proces, ik heb ook gefeest.. Met name toen ik na een
lange relatie opeens kon doen waar ik zin in had. De enorme moodswings
werden afgewisseld met de euforie en het kortstondig
geluk van de houseparties, de XTC en de rest wat ik nodig
had op dat moment. Zo mijmer ik temidden van de dansende jeugd van
Chennai of Kollywood ook wel genoemd.

Uiteindelijk bedacht ik iets anders zocht in de long term en dat ik
een oprechte verbinding in eerste instantie met mezelf wilde en
vertrok ik begin 2006 naar India. Daar raakte ik in de ban van yoga en
een Swami. Die me heel dierbaar was maar die ik heb moeten ont-guren
laatst omdat ik het zelf moet doen. No guru higher than your own!

Uiteindelijk bedenk ik me dat dit me niets oplevert en verlaat ik de
disco en het hele gebeuren. Ik zocht een rustige plek om een
cocktailtje te drinken maar op een of andere manier kom ik dan hier
terecht. En zoek ik dan direct een herkenbare Westerse omgeving
terwijl ik weet dat het mij niet brengt waar ik nu en uiteindelijk
naar op zoek ben. Omdat ik denk dat warm water, een schone badkamer,
verse lakens, harde muziek en cocktails en alle andere geneugten van
een 5 sterren hotel mij kunnen geven wat ik zoek. Of misschien probeert
mijn ziel duidelijk te maken wat wel en niet goed is. Voor mij en ik
denk ook dat het me input geeft voor Rishis.

Pas als ik energie heb om naar de volgende plaats toe te gaan licht ik
op. Op weg naar Mammalapuram rijd ik met de taxichauffeur naar
Theosophical Society, opgericht door Helena Blavatsky. De autobio van
Blavatsky kreeg ik voor Sinterklaas. Een Russische vrouw van adel die
zich al jong interesseerde voor de Oosterse filosofien en het occulte.
Zij heeft India het respect teruggegeven, wat het verdiende, voor de
oude wijsheid van de rishis en munis, de grondleggers van de
eeuwenoude yogafilosofie.

De Engelsen schilderen dit af als heidens en primitief en nu
wereldwijd openen onze ogen over de enorme kracht (zowel fysiek als
mentaal, emotioneel en spiritueel) van yogafilosofie). Achter de
standjes zoals wij die kennen in het Westen zit een levensfilosofie,
zo rijk, dat Plato en andere Griekse filosofen, hun wijsheden ook
baseerden op deze filosofie opgetekend in de Veda?s de oude
geschriften. En de psychologie heeft het inmiddels ook ontdekt in het
Westen. Een goeie therapeut/psycholoog combineert de wetenschap met
spiritualiteit, meditatie en/of deze eeuwenoude diepe inzichten. Jung,
Reich, Eva en John Pierakos en in hun voetsporen Brennan, Anodea
Judith Susan Thesenga, Els Kikke. West Oost dus. Helena Blavatsky had
contact met de rishis en de Oosterse filosofie in de 19e eeuw en
schreef de Geheime Leer waarin ze alle oude wijsheid combineert:
boedhisme, de Vedas. Kabbalah, Sjamanisme. Voor India en het
introduceren van de Oosterse wijsheden heeft ze veel betekend. Ook
Ronald Jan Heijn laat zich voor zijn nieuwste film Staya Erusa
inspireren door Blavatsky en de Meesters (Djwahl Kuhl en El Morya) die
haar channelden

Voor de taxichauffeur is deze plek een eye opener, hij gaat er altijd
wandelen omdat er zulke mooie Bayantrees staan. Wat hij nu kent is het
verhaal erachter en hij is onder de indruk. En ik ook. Een gevoel van
blijdschap overspoelt mij.. waarom. Ik wil goed bedenken waarom, want
dat is de weg naar een hoger bewustzijn, naar mijn hogere zelf, naar
de waarheid. Dat ik begrijp wat mij gelukkig maakt en wat niet.

Het zijn de palmbomen, de banyantrees, de vogels, de natuur, de
vriendelijke mensen, de wijdsheid, de wisdom en de rust. De tijd die
mensen nemen om je te woord te staan en dat ik in deze omgeving het
gevoel heb alsof ik mijn ziel weer even kan openen.

Die laat ik af en toe dichttimmeren door de herrie van de Westerse
maatschappij: geld, uiterlijk vertoon, competitie die we in het
kapitalistisch system zo goed kennen. En de teleurstelling dat dit
niet altijd brengt wat je als mens zoekt spoelen we weg eerst met
controle, planningen, andere mensen naar beneden drukken en als dat
niet werkt met alchohol, drugs, werken of pillen of andere afleiding.

En ondanks alle yoga, meditatie en kennis die ik heb opgedaan en
ondanks het feit dat ik een plek in Adam aan het creeren ben waar die
ruimte is voor puurheid en warmte in combinatie met alle mooie dingen
van het Westen? surf ik ook af en toe weer op een op een verkeerde
golf. Of laten we zeggen ieder zijn eigen pad maar een verkeerde golf
voor mij?

Omdat het zo verdraaid lastige uitdaging is om zoiets te creeren
waarin de mooie dingen van het Westen gecombineerd worden met die van
het Oosten. Een soort paradijs.
En dat paradijs begint in jezelf.. en dat is het moeilijkste, het
paradijs in mezelf..

En als ik weer op de goeie flow zit dan gaat het allemaal vanzelf.
Wat mij daarbij het meest vooruit helpt op dit pad van groei is
slapen, gezond eten, yoga en meditatie.

En iedere dag een beetje meer, langzaam komen oude angsten, verdriet en
boosheid omhoog laag voor laag. En dan spoelt al deze negatieve energie
weg. En dat lucht op, het is alsof laagje voor laagje alles weg wordt
gepeld wordt tot je inderdaad bij je ziel komt, je ware zelf, de
waarheid. En dat voelt opgeruimd en leeg en liefdevol.

En dan lees ik op de muur van de convention hall van de Theosophical
Society There is no religion higher than truth

De dame die ons uitleg geeft zegt.. everybody has there own process in this life, their own karma to work out, their own truth, And our guru? Its your own higher self?.

Daarmee verlaten we het paradijsje in Chennai. Op weg naar mijn eigen
paradijs... within myself ;-)

« terug

Blogger

Saskia Beugel

Zie www.saskiabeugel.com Mindfulness Trainer (MBSR/MBCT), yogadocent en Oprichter Rishis afgestudeerd a... meer »

Rishis nieuwsbrief

voornaam *
achternaam *
email *
Captcha
Type tekens over in het vakje eronder *

Volg Rishis op:

Copyright 2006 - 2011 Rishis, club for free souls. Webdesign by: Granville