Gelijkmoedigheid

Toegevoegd door Saskia Beugel op 01-08-2008 om 00:20

Na de Vipassana was ik natuurlijk vastberaden om gelijkmoedig te zijn in alle situaties. Maar het leven maakt het toch niet makkelijk om altijd gelijkmoedig te zijn. Ik dacht afgelopen week dat kan ik niet, dat is onmogelijk. Waar moet ik dan heen als ik passie, verwarring, liefde, verdriet of boosheid voel? Of als je duidelijk wilt zijn en je grenzen aan wilt geven. Hoe werkt dat dan gelijkmoedig zijn in die gevallen...

Ik maar gelijkmoedig zijn en weer tegen mijn eigen issues aan lopen. Het zijn restjes en op een groot aantal vlakken merk ik verandering maar de diepere processen die nu spelen en waar ik nu mee bezig ben mmm lastig. Gevoelens niet meer kunnen voelen en deze niet durven te benoemen. Grenzen dan ook niet meer voelen en dus niet kunnen aangeven (uit angst, onwetendheid) en dus gaan zitten pleasen. Het niet buiten mezelf kunnen plaatsen en het daar laten waar het hoort. Later komt het dan in alle hevigheid omhoog. Ik word er echt soms gek van en mijn hart en mijn ego doen pijn en vooral je ziel als het er niet mag zijn... Het geheim? Alles mag er zijn! Ik kreeg een mail van Cissy:

'Goenka spreekt over the 'vecissitudes of life', the ups and downs en de uitdaging om daarin equanimous of gelijkmoedig te blijven. Weet je, de valkuil die ik als 'spirituele zoeker' heb ondervonden op enig moment is het veroordelen van mijn oordeel. Opeens móest ik gelijkmoedig zijn in situaties waarin ik dat eigenlijk helemaal niet kon. Dus deed ik het alleen maar met mijn hoofd en niet met mijn hart, want ik had toch al die spirituele inzichten? Nu denk ik dat het de kunst is om die ups en downs hun eigen 'werk' te laten doen mét alles wat hierbij naar boven komt (inclusief oordeel op oordeel op oordeel, etc.), zonder wat dan ook maar te forceren. Dan mag alles gewoon verlopen volgens de 'law of nature' en is everything ... Anicca ... Anicca ... Anicca .... Everything arises and passes away, thats the law of nature'

Â« terug